Ξεκίνησα να γράφω τα κάτωθι με αφορμή το γράμμα της angelo και το πρόσφατο , λέμε τώρα, γεγονός μετάλλαξης , ύπουλης μετάλλαξης τονίζω ,μίας παραδεισένιας παραλίας που τη βρίσκεις στον χάρτη στο όνομα Ρωμανός και τη συναντάς στο δρόμο ανεβαίνοντας από την Πύλο ή κατεβαίνοντας από Κυπαρρισία.
Ο Ρωμανός είναι η παραλία εκείνη που εφαρμόζει στα σχέδια αυτών που φαντασιώθηκαν αμμόλοφους, καλαμιές, ποταμάκια με κουνούπια , χελώνες και τα συναφή, νερά δροσερά και διάφανα, αυτοσχέδια καλαμωτά σπιτάκια των εφήμερων κατοίκων της και κορίτσια-αγόρια που κυκλοφορούν γυμνά με φυσικότητα σχεδόν παιδική. Όλα αυτά και κάπου στο βάθος το αυτί σου πιάνει κάτι νότες reggae ενώ κάτι καρπούζια στη άκρη σαλεύουν πριν ανοίξουν μαλακά στα μαχαίρια των μόνιμων γερμανών τροχοσπιτάδων.
Αυτή σας λεω είναι η εικόνα. Χωρίς υπερβολές. Μία μόνο σημείωση. Μέχρι πριν δύο χρόνια τα πράγματα ήταν ακριβώς έτσι.Τώρα προστέθηκε και κάτι άλλο στην εικόνα...Οι γερανοί , τα μπετά στο βάθος μιας ανεγειρόμενης lux πολιτείας και ο φράχτης στις καλαμιές που ορίζει τα σύνορα του golf στρατοπέδου....
Δεν ανήκω σε καμία πολιτική, οικολογική , κοινωνική οργάνωση πέραν της Παγκόσμιας Προστασίας Τσαχπίνων Αλεπούδων , οπότε όπως καταλαβαίνετε δεν κρύβεται κάποιο ιδιοτελές κίνητρο πίσω από τις αλεπουδίσιες λέξεις μου, δεν είμαι κάν από τη Μεσσηνία. Είμαι απλά ένα ταπεινό χιλιοστό πλάσμα που ζεί σε αυτή τη χώρα και βλέπει καθημερινά να βιάζεται και να απανθρακώνεται ό,τι ωραίο γύρω του.Δηλαδή θέλω να πώ ότι με τούτα και με τ' άλλα και αφού καιγόμαστε από δω και από κει και παραπέρα και μόνο ο κώλος μας δεν έχει αρπάξει ακόμα αλλά είναι τέτοια η οκνηρία που μας δέρνει που και αυτός να καπνίσει θα μας το πούν οι άλλοι για να το πάρουμε χαμπάρι, και αφού η Πάρνηθα δεν μας έκανε στο πράσινο και είπαμε να πάει συνολάκι με το γκρί, αφού η παραλιακή στην Αθήνα έχει γίνει μία κιτσάτη λεωφόρος για κάθε αρκουδιάρικο πλάσμα του νυχτολογιού ,για ξαπλώστρες και φραπογαλάδες και μπανάκιδες -ματάκιδες, και αφού ο κόσμος δεν βρίσκει γούρνα να χώσει το φουρνισμένο του κεφάλι μέσα, πάρα αυτά τα άσχημα και τα κακάσχημα ,λέω, μας έχει πιάσει μία τουριστική ανάπτυξη -υπόανάπτυξη άλλο πράγμα....
Οι πολιτειακοί παράγοντες της περιοχής υποστηρίζουν ότι το να μεταμορφωθεί ο Ρωμανός σε lux RESORT της Μεσσηνίας θα ανεβάσει τον τόπο -που μέχρι τώρα είχε τον ανέβαστο- θα δώσει δουλειά σε κόσμο-πρωτίστως στην εφοπλιστική οικογένεια που θα αναλάβει το σκούπισμα και καθάρισμα-θα επιτρέπει βεβαίως στο λαουτζίκο να βουτάει στην παραλιούλα-υποθέτω αφού προηγηθεί άγριο κυνηγητό των ελευθερόκατασκηνωτών-γυμνιστών-τροχοσπιτάδων -οι οποίοι βέβαια θα έχουν φύγει πριν ανταμώσουν τον κύριο Χρυσοαπαυτουλάκο πίσω από την καλαμιά να ανυτοσυγκεντρώνεται στο μπαλάκι του γκόλφ ή την κυρία Γαβαλοαχλαδοκομένη να απλώνει τα swarofski πέδιλα δίπλα στην ξαπλώστρα της- τί έλεγα λοιπόν η καμμένη; ναι ναι θα χουν φύγει όλοι αυτοί οι περιττοί υποανάπτυκτοι λοιπόν μαζί με τα περιττά κουνούπια-φίδια-καρρέττες καρρέττες και άλλα αντιπαθητικά ζώα της περιοχής που δεν ταιριάζουν στα εστέτ πηρούνια της φρουτοσαλάτας!
Η απορία η βασική που έχω με το ταπεινό αλεπουμυαλουδάκι που μου χάρισε η έρμη μάνα φύση είναι ΄: γιατί ό,τι ονομάζουμε ανάπτυξιακό τουρισμό το μεταφράζουμε σε μπετόν αρμέ για christian dior πετσέτες;΄Δηλαδή γιατί οι επιχορηγήσεις να μην δίνονται για να προστατευτούν τα αρχαία της περιοχής, να γίνει ένας αντίστοιχος χώρος για επισκέπτες, γιατί δεν δίνονται για να φτιαχτούν πολιτιστικοί χώροι που θα ανεβάσουν την ποιότητα σε τουρισμό και εισόδημα, γιατί δεν δίνονται για να φτιαχτούν αθλητικοί χώροι που θα φιλοξενούν αγώνες και συναυλίες, θέατρα κτλ εκτός αν καλύπτονται με το γήπεδο των γκολφ και τα homecinema που θα αθλούν και επιμορφώνουν τα πορτοφόλια των "χαμηλόμισθων" Ελλήνων που συναντάς κάθε μέρα στο διάβα σου.
Μπήκαμε στην εποχή του εθνικού συναγερμού οικολογικής συνείδησης όταν ο υπόλοιπος κόσμος είχε ήδη βουρτσίσει τα δόντια του.Μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη δεξίωση του έβγαλε λόγο για οικολογική αφύπνιση και ετοιμότητα. Πάραυτα λίγοι θα νοιαστούν για την απώλεια κιλοβατώρας που θα φάει το αναδυόμενο resort , για το αν έχει γίνει βιοκλιματικός σχεδιασμός στις εγκαταστάσεις, για το που θα πηγαίνουν τα σκουπίδια του, για το ποιά πηγή θα κλαίει τα νερά της για να ποτίζεται το παραθαλάσσιο γκόλφ, για το που θα πάνε να αράξουν τα λύματα, για τα ζώα που θα πεθάνουν, για το τί θα κοστίσει στο ελληνικό Δημόσιο, για το ποιός θα πουλάει και θα εκμισθώνει τί εκεί μέσα, για το ποσό μακρία είναι το μπετό από τον Αιγιαλό, για το πώς διά της υπογείου δεν θα μπορείς εσύ και εγώ να κάνουμε μπάνιο στην ίδια παραλία που ξέραμε, για το πώς εσύ και εγώ θα συνέλθουμε από τη θλίψη που κάθετι όμορφο και αγνό αγωνιούμε να πιαστούμε πάνω του και αυτό με πείσμα και αυτισμό θέλουν να το δούν να λιώνει σαν το παγόβουνο σιγά σιγά και ώσπου να βουλιάξουμε σαν πιγκουίνοι σε βυθισμένες πολιτείες.......;
αφιερωμένο στον άγη
No comments:
Post a Comment