INTERACTION

Ανοίγω το ημερολόγιο μου και μετράω λιγότερο ένα μήνα για τα Χριστούγεννα.Το παλτό μου είναι πια μόνιμος σύντροφος και μαζί του κάνω βόλτες στους δρόμους της πόλης.Στον απόηχο του 4ου ελληνικού πανηγυριού μόδας, στο κλείσιμο του Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης, στο ανέβασμα των νέων θεατρικών παραστάσεων, με πλημμυρίζει η αστική ενέργεια που εκπέμπουν τα πολιτιστικά δρώμενα.Συναντώ κόσμο που ενημερώνεται, ψάχνει και αφουγκράζεται.Συναντώ κόσμο που μπορώ να πιώ ένα καφέ και να πώ μία κουβέντα.Χαίρομαι.

Η επικοινωνία είναι το ζητούμενο.Ο καταιγισμός ιστολογίων και η ολοένα αυξανόμενη κυκλοφορία ανεξάρτητων εντύπων μου δίνει κάποιες απαντήσεις.Ίσως επειδή πάντα αντιπαθούσα τη μιζέρια.Η επικοινωνία μπορεί να γίνει το φάρμακο για τη μιζέρια.Ο κόσμος επικοινωνεί και αλλάζει.Οι εκλογές των αντιπροσώπων στις ΗΠΑ είναι μεγάλο γεγονός.Κάτι άλλαξε.Ο πλανητάρχης αρχίζει να πρακολουθεί το κλείσιμο της αυλαίας.Στην άλλα πλευρά του πλανήτη η καταδίκη σε απαγχονισμό του Σαντάμ είναι το τέλος μιας άλλης θεατρικής παράστασης.Το Θέατρο του Παραλόγου.

Είναι λάθος να νομίζουμε ότι ο κόσμος αλλάζει χωρίς εμάς .Κάθε απειροελάχιστη κίνηση μας συναθροισμένη ωθεί σε μία μεγάλη μετατόπιση.Ακόμα και οι εποχές πια άλλαξαν .Ευτυχώς για τους εμπόρους και τα πιτσιρίκια τα Χριστούγεννα παραμένουν στη θέση τους.Κάθε χρονιά όμως είναι δική μου επιλογή για το πώς θα τα περάσω.Χρειάζομαι τον στόχο .Χρειάζομαι τον κόπο.Σήμερα θα φορέσω το παλτό μου και θα προσπαθήσω –και εγώ- να βρώ εισητήρια για το 2 του Παπαϊωάννου.Σημειώνω το μότο της ημέρας: «ό,τι κερδίζουμε σε δρόμο το χάνουμε σε δύναμη».Χαμογελώ και βγαίνω.