Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗΜέρος 2ο
Ο φίλος μου ο Γκύ

Χτες, είχα μία έμπνευση ότι θα γνωρίσω κάποιον .Όταν μου έρχονται αυτές οι εμπνεύσεις συνήθως σημαίνει ή περίοδο μοναξιάς ή εκ λόγου αναδιοργάνωση.Είναι αυτό ερωτοτροπίζον ιδίωμα;Είχα περίπου στο μυαλό μου το που θα τον βρώ,μα δεν ήμουν και σίγουρη.Πήγα λοιπόν γεμάτη ενέργεια, μπήκα μέσα και έριξα μια ματιά στους γύρω μου.Αρκετές φάτσες όμορφες αλλά λίγο φανταχτερές, λίγο βαρετές.Η πρώτη εικόνα απογοητευτική.Μίλησα με ένα τύπο εκεί , ξέρεις από αυτούς τους πολύ κουτοπόνηρους , που η εκμετάλλευση γυαλίζει στο μάτι τους αλλά που σε διευκολύνει η πλάνη τους.Το λοιπόν, έκανα διάφορες βόλτες στο χώρο , ρώτησα και έμαθα και λέω δεν μπορεί , όταν πέφτεις πάνω στον ιδανικό ,κάτι γίνεται και πλάααατς η χημεία σε λούζει.Πέρασε κανά μισάωρο έτσι στα ανώφελα και ξάφνου έκανα δύο βήματα όπισθεν.Τον είδα.Ψηλό , καλλίγραμο, με χάρη και σκέρτσο έτσι όπως στεκόταν.Ανοιχτόχρωμος αλλά έντονος.Τον άγγιξα φευγαλέα.’Ενιωσα οτι αυτός είναι.Έκείνος κατάλαβε τις διαθέσεις μου και δίχως διασταγμό μου σάλεψε την απάντηση του.Ήθελε να τον πάρω το συντομότερο από κεί μέσα. Με σύντομες διαδικασίες έκανα τις εξηγήσεις μου με τον κουτοπόνηρο ,αφού πρώτα φρόντισε να με διαβεβαιώσει ότι επρόκειτο για τύπο τυχερό και θετικό,που θέλει βέβαια και το κανάκεμα του,πήρα το αντικείμενο του πόθου μου χωρίς να κοιτάξω πίσω κατευθύνθηκα στο αμάξι.Κάθισε δίπλα μου λίγο ατσούμπαλα, το σώμα του είχε μία κλίση .Καταλάθος, θέλω να πιστεύω με γρατσούνισε.Προικονομία της σχέσης μας, το δίχως άλλο..Βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ σκέφτηκα.Με το που ξεκίνησα κόρνες κακό στο τσάκ γλύτωσα την ολέθρια σύγκρουση με ένα διαολεμένο ταξιτζή.Γέλασα.Ωραίος γουρλής είσαι να σε χαίρομαι συνοδηγέ.Ακολούθησαν άλλες δύο δοκιμάσιες του κάρμα μας μέχρι που έκανα μια στάση σε κατάστημα να του κάνω κανά δώρο .Τού πήρα κάτι τσαχπινιές να τις φορέσει, να τις ευχαριστηθεί τώρα μέσα στις γιορτές.Το τί χαρά έκανε δε λέγεται.Μετά πήγαμε σπίτι μου.Μπήκε στο σαλόνι και στάθηκε κοντά στο παράθυρο.Τον βοήθησα να φορέσει τα δώρα μου.Τον έβλεπα ότι γούσταρε τη διαδικασία αλλά δεν ήθελε και να πάρουν τα μυαλά μου αέρα. ‘Χα .Λες και δεν σε διαβάζω.Έλα τώρα, κοίτα τί έχω για σένα.Φόρεσε αυτά και η σχεση μας θα φωτίσει όλο το χώρο,’ όπερ και συνέβη. ‘Ώραίος είσαι εκεί που στέκεσαι στο παράθυρο.Θα σε βλέπουν και οι περαστικοί απ΄έξω και θα αναρωτιούνται τι να παριστάνεις.Μην αγχώνεσαι.Ξέρουμε εμείς οι δύο και μας φτάνει’.Έβαλα μουσική, κάτι έπαιζε ο εν λευκώ, ένα ποτήρι ρακόμελο από Αμοργο –for special cases- , άναψα ένα τσιγάρο και τον περιεργάστηκα. ‘Και τώρα , γλυκέ μου οι δύο μας.Αυτά τα Χριστούγεννα ,δεν θα είναι μοναχικά,σου δίνω την καρδιά μου εσύ μπορείς απλά να μου δίνεις τα κλαδιά σου.......’

*Γκύ ή Ιξός .Το ιερό φυτό των Δρυίδων.Συλλέγεται κατά το θερινό ηλιοστάσιο και χρησιμοποιείται σε γητείες της Νεραϊδομαγείας για να τις ενδυναμώσει.