Wednesday, December 13, 2006


ΤΙ ΕΣΤΙ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΙ;



Βασικά και επίκαιρα εστί θεατρική παράσταση.Αυτή την περίοδο παίζεται στο Albetry Theatre of London αλλά και σε εμάς εδώ στη νέα σκηνή του θεάτρου ΑΠΛΟ στο Ν.Κόσμο.Τα οικονομικά μου είναι πιεστικά για την περίοδο και ανέβαλα το Λονδίνο για κάποια άλλη φορά.Η γνωριμία με το έργο εδώ , όμως ,δεν με απογοήτευσε.......
Ο Αμερικανός ναύτης Τόμπι Στούντμπέκερ, ερωτεύτηκε στο διαδίκτυο μία δωδεκάχρονη,κάτοικο Μάντσεστερ.Εκείνος διατείνεται ,ότι τότε δεν γνώριζε την ηλικία της.Η ιστορία αυτή κάπως έτσι ξεκίνησε και ο David Horower εμπνεύστηκε ώστε να γράψει το "Μαυροπούλι".
Ένας Άγγλος, σαράντα ετών, προσκαλείται σε ένα μπάρμπεκιου από το γείτονα του.Σε αυτό γνωρίζει τη δωδεκάχρονη κόρη του και νιώθει περίεργα ένστικτά να ξυπνούν μέσα του.Ανάμεσα τους,Δημιουργείται ένα ερωτοτροπίζον ειδύλλιο ώσπου μία μέρα κάνουν μαζί ένα ταξίδι με πλοίο,κάπου στην Ολλανδία αν κατάλαβα καλά.Στο ξενοδοχείο κάνουν έρωτα και αυτός (κατά την προσφιλή αντρική διαδικασία) κατεβαίνει για τσιγάρα και εξαφανίζεται.Η μικρή τρομοκρατημένη από την πολύωρη απουσία του τον αναζητά στην πόλη .Το πλοίο τους αναχωρεί τα μεσάνυχτα και είναι ήδη βράδυ.Ύστερα από μία εφιαλτική αναζήτηση μέσα στην πόλη ,η μικρή καταλήγει σε ένα σπίτι ξένων οι οποίοι ειδοποιούν τους γονείς της.Το κορίτσι προσπαθεί να τον καλύψει,η αστυνομία όμως καταφεύγει στη νάρκωση και ανακαλύπτει τα ίχνη της σεξουαλικής πράξης. Εκείνος εξαφανισμένος τηλεφωνεί την επόμενη μέρα στην αστυνομία και παραδίνεται.
Τα χρόνια που ακολουθούν βρίσκουν τον ίδιο απομονωμένο στη φυλακή και εκείνη έγκλειστη στο απομονωτήριο που της επέβαλαν η οικογένεια της, η μικροκοινωνία της πόλης της, οι αναμνήσεις του πόνου της εγκατάλειψης του.Πολύ καιρό μετά και ενώ οι ζωές τους δεν συναντιούνται πουθενά το κορίτσι που έγινε γυναίκα , τον αναγνωρίζει τυχαία σε μία εφημερίδα ,με διαφορετικό όμως όνομα.Αποφασίζει να τον βρεί.Μία μέρα,απροσδόκητα και με ορμή εμφανίζεται μπροστά του ,στο χώρο εργασίας του (μάλλον νοσοκομείο).
Το έργο όλο είναι η συνάντηση αυτή.Ο διάλογος που ακολουθεί μεταξύ τους .Απαγγελία μίας κατηγορίας, απολογία κατηγορουμένου, ισχυρισμοί και κραυγές, εξομολογήσεις και βία.Η βία είναι λεκτική, η βία είναι σωματική.Εκείνος προσπαθεί να την πείσει ότι εκείνο το βράδυ γύρισε στο ξενοδοχείο και δεν τη βρήκε.Στο δικαστήριο είπε ψέματα για να μην επιβαρύνει τη θέση του.Από τότε και μετά αποφάσισε να ξαναφτιάξει τη ζωή του μακριά από ό,τι θύμιζε ένα καταραμένο εαυτό του.Νέο όνομα, νέα δουλειά, νέα σύντροφος.Ένα χρόνο μεγαλύτερη του.Στο τέλος εισβάλει μία δωδεκάχρονη στο δωμάτιο που βρίσκονταν και τον τραβάει να πάνε στη μαμά της.Όταν η μικρή αντιλαμβάνεται την παρουσία της άλλης γυναίκας στο δωμάτιο ενοχλείται και τον ανακρίνει...........Ο κύκλος είναι φαύλος ή η φαντασία μου νοσηρή;
Τί εστί μαυροπούλι; Αυτή την απορία έχω .Γιατί κατά τα άλλα νομίζω πώς κατάλαβα.Τουλάχιστον όσα χρειάστηκε να καταλάβω.Όσα χρειάστηκε ποτέ να καταλάβει ο άντρας για τη γυναίκα , η γυναίκα για τον άντρα.Η χημεία των φύλων είναι πράγμα άσχετο με την ημερομηνία γέννησης, πράγμα πρωτόγονο , πράγμα άγριο, πράγμα αθώο.Ή ταμπέλα της ηλικίας είναι εύρημα κοινωνικό, τέχνασμα λειτουργικό.Καλά, πολύ καλά κάνει και υπάρχει για το λόγο που ενυπάρχουν όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά τεχνάσματα, από το γάμο και τη θρησκεία μέχρι τη φορολογία και τους νόμους.Αν ακολουθούσαμε έκαστος τα ένστικτά του, το δίχως άλλο θα ζούσαμε καθημερινά βιασμούς, αιμομιξίες,φόνους και παράνοια.Αναρχία.Με τρομάζει η αναρχία όσο και ο φορμαλισμός.Με τρομάζει η ελευθεριότητα της Δύσης όσο και ο φασισμός της Ανατολής.
Μικρό κορίτσι, μόνο, ψάχνει.Ώριμος άντρας, μόνος ,βρίσκει.Αυτό που με συγκίνησε βαθειά στο έργο είναι το πόσο χρησιμοποιούμε κάποτε στη ζωή μας την αυτοθυματοποίηση και την προσωπική οδύνη για να κρύφτούμε από την ενοχή της ευτυχίας μας μέσα από καταστάσεις σκοτεινές, πράξεις αποδοκιμαστέες.Ο έρωτας είναι η μοναδική κατάσταση που κάποιος μπορεί να χάσει τον εαυτό του.Εννοώ ότι όπου και αν βρεθείς από το γραφείο μέχρι το γήπεδο έχεις κάποια αίσθηση προσωπικού σου ελέγχου.Στον έρωτα υπάρχουν φορές που δηλώνεις προσωπική παραίτηση από ό,τι ωραιοποίησες τόσα χρόνια πάνω σου.Προσωπική απόσυρση από ο,τι θεώρησαν οι άλλοι καλό και φρόνιμο για σένα.
Συνετοί και ενάρετοι, άνθρωποι του κόσμου αυτού , και όχι άλλου, ξεκινήστε και φορτώνετε.Τις πέτρες σας από το νταμάρι.Σε απόσταση μικρή πετάξτε τις με φόρα.Όλοι στοχεύουν στο κεφάλι.Δεν είδα ποτέ κανένα να στοχεύει στην καρδιά.Είναι αυτή καλά κρυμμένη ή ακόμα και αυτοί οι δήμιοι τη λυπούνται;
Μαυροπούλι πέταξε , μαυροπούλι κράξε.Είσαι τόσο σπάνιο.
Σημ: Το "Μαυροπούλι" είναι από τις πιο συγκινητικές παραστάσεις που έχω παρακολουθήσει.Με τα τεχνικά τους θέματα και τις υπερβολές, πάραυτα παράσταση δυνατή.Το ζευγάρι Δημήτρης Καταλειφός-Μαρία Καλλιμάνη -υπήρξαν κάποτε δάσκαλος και μαθήτρια- γοητεύουν με τη συναισθηματική τους διαύγεια και την αυτοπεποίθηση του δουλεμένου έργου.

1 comment:

Panagiotis Vlachos said...

Εγώ. Ο άνδρας. Ο σκηνοθέτης. Ο αστείος και βάναυσος, ο παιδικός και αθάνατος. Ποτέ ευτελής. Ποτέ σαδιστής. Για λίγο, μόνο. Για τις ανάγκες του παιχνιδιού. Για τις ανάγκες του "θεάτρου".